Islam Answers » පිළිතුරු » සිංහල » මුහම්මද් නබිතුමා යනු කවුද?

මුහම්මද් නබිතුමා යනු කවුද?

මුහම්මද් (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් 570 දී මක්කාවේ උපත ලැබීය. ඔහුගේ පියා ඔහුගේ උපතට පෙර මිය ගිය අතර ඔහුගේ මව ටික කලකට පසු මිය ගිය බැවින්, ඔහු කුරෙයිෂ්වරුන්ගේ ගෞරවනීය ගෝත්‍රයට අයත් ඔහුගේ මාමා විසින් ඇති දැඩි කරන ලදී. ඔහු නූගත්, කියවීමට හෝ ලිවීමට නොහැකිව හැදී වැඩුණු අතර ඔහුගේ මරණය දක්වාම එසේ සිටියේය. ඔහුගේ සෙනඟ, අනාගතවක්තෘවරයෙකු ලෙස ඔහුගේ මෙහෙවරට පෙර, විද්‍යාව ගැන නොදැන සිටි අතර ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් නූගත් වූහ. ඔහු හැදී වැඩුණු විට, ඔහු සත්‍යවාදී, අවංක, විශ්වාසවන්ත, ත්‍යාගශීලී සහ අවංක ලෙස ප්‍රසිද්ධ විය. ඔහු කෙතරම් විශ්වාසවන්තද යත්, ඔවුන් ඔහුව විශ්වාසවන්තයා ලෙස හැඳින්වීය. මුහම්මද් (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් ඉතා ආගමික යෙකු වූ අතර, ඔහු දිගු කලක් තිස්සේ තම සමාජයේ පිරිහීම හා පිළිම වන්දනාව පිළිකුල් කළේය.

වයස අවුරුදු හතළිහේදී මුහම්මද් (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්) ඔහුගේ පළමු හෙළිදරව්ව දෙවියන් වහන්සේගෙන් ජිබ්රීල් දේවදූතයා හරහා ලබා ගත්තේය. හෙළිදරව් කිරීම් වසර විසිතුනක් අඛණ්ඩව පැවති අතර ඒවා සාමූහිකව කුරානය ලෙස හැඳින්වේ.

ඔහු අල් කුර්ආනය පාරායනය කිරීමටත් දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට හෙළි කළ සත්‍යය දේශනා කිරීමටත් පටන් ගත් වහාම ඔහු සහ ඔහුගේ කුඩා අනුගාමිකයන් නොඇදහිලිවන්තයන්ගෙන් හිංසනයට ලක් විය. හිංසනය කොතරම් දරුණුද යත්, වර්ෂ 622දී දෙවියන් වහන්සේ ඔවුන්ට සංක්‍රමණය වීමට අණ දුන් සේක. මක්කාවේ සිට උතුරට සැතපුම් 260 ක් පමණ දුරින් පිහිටි මදීනා නගරයට මෙම සංක්‍රමණය මුස්ලිම් දින දර්ශනයේ ආරම්භය සනිටුහන් කරයි.

වසර කිහිපයකට පසු මුහම්මද් (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්) නබිතුමා සහ ඔහුගේ අනුගාමිකයන්ට මක්කම වෙත ආපසු යාමට හැකි වූ අතර එහිදී ඔවුන් තම සතුරන්ට සමාව දුන්හ. මුහම්මද් නබි (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් මිය යාමට පෙර, වයස අවුරුදු හැට තුනේදී අරාබි අර්ධද්වීපයේ වැඩි කොටසක් මුස්ලිම් බවට පත්ව තිබූ අතර, ඔහුගේ මරණයෙන් සියවසක් ඇතුළත, ඉස්ලාමය බටහිර ස්පාඤ්ඤයට සහ චීනය තරම් නැගෙනහිරට ව්‍යාප්ත විය. ඉස්ලාමයේ වේගවත් හා සාමකාමී ව්‍යාප්තිය සඳහා හේතු වූයේ එහි මූලධර්මයේ සත්‍යය සහ පැහැදිලි භාවයයි. ඉස්ලාමය ඉල්ලා සිටින්නේ එකම දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසය තැබිය යුතු බවයි, ඔහු නමස්කාරයට සුදුසු එකම තැනැත්තා බවත්ය.

මුහම්මද් නබිතුමා (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්) අවංක, සාධාරණ, දයාන්විත, දයානුකම්පිත, සත්‍යවාදී සහ නිර්භීත මිනිසෙකුට කදිම නිදසුනකි. ඔහු මිනිසෙකු වුවද, ඔහු සියලු නරක ගතිගුණ වලින් ඈත්ව සිටි අතර, දෙවියන් වහන්සේ සහ ඔහුගේ පරලොව විපාකය සඳහා පමණක් උත්සාහ කළේය. එපමණක්ද නොව, ඔහුගේ සියලු ක්‍රියාවන් සහ ගනුදෙනු වලදී, ඔහු සැමවිටම දෙවියන් වහන්සේ ගැන සිහියෙන් හා බියෙන් පත් විය.

මූලාශ්රය: islam-guide.com
පරිවර්තනය කළා: Shazna Habib

සමාන ප්‍රශ්න